ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ "ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ"
Σελίδα 1 από 1
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ "ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ"
Έφτασε η ώρα για ένα μίνι αφιέρωμα στις μάχες μεταξύ ημών και των φίλων γειτόνων Τούρκων (και των συμμάχων τους ενίοτε, Αλβανών, Αιγυπτίων) έτσι για την ιστορία, για να ξέρουμε τι έχει γίνει και πόσο μάγκες είναι τελικά οι γείτονες.
Δεν θα αναφερθώ λόγω χώρου σε προεπαναστατικές μάχες (π.χ. στις 10 αποτυχημένες προσπάθειες της Πύλης να καταλάβει το Σούλι πριν πέσει τελικά).
Θα πω για μάχες που γίνανε είτε στην Ελλάδα είτε στη Τουρκία (1919-1922), αλλά θα παρακάμψω απλώς λίγες μάχες που γίνανε μεταξύ Φιλικών και Οθωμανών σε περιοχές της Ρουμανίας και της Μολδαβίας. Επίσης δεν θα αναφέρω ούτε τις ναυμαχίες.
Α, και κάτι τελευταίο πριν ξεκινήσω. Η αναφορά των μαχών θα είναι χρονολογική χωρίς ημερομηνίες όμως, μια και σημασία έχει το τι έγινε κυρίως και όχι το πότε.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟΥ. Οι μαχητές έδωσαν μετά από την νίκη όλους τους αιχμαλώτους Τούρκους στους Έλληνες χωριάτες, οι οποίοι τους πετάξανε όλους ζωντανούς σε γκρεμούς. Το μίσος ήταν μεγάλο, βλέπετε.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΛΑΜΑΝΑΣ. 1.000 περίπου Έλληνες εναντίον της στρατιάς του Ομέρ Βρυώνη δύναμης 9.000 αντρών. Υποχώρηση των δικών μας οπλαρχηγών πλην του Αθανάσιου Διάκου, ο οποίος έμεινε με τα παλικάρια του ως νέος Λεωνίδας με τα γνωστά αποτελέσματα (σούβλισμα κτλ).
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΧΑΝΙ ΤΗΣ ΓΡΑΒΙΑΣ. Τι να πω. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ξεφτίλα των Τούρκων όλων των εποχών.
Στο ιστορικό πανδοχείο 120 άντρες του Οδυσσέα Ανδρούτσου περικυκλωμένοι από την στρατιά του Ομέρ Βρυώνη δύναμης 9.000 ανδρών (πλην όσους έχασε στην Αλαμάνα) και τους ισοπεδώσανε με αναλογία 1 προς 75. Απώλειες 6 Έλληνες νεκροί και 330 νεκροί Τούρκοι και πάνω από 700 τραυματίες.
Λυπάμαι γείτονες, αλλά τέτοια νίκη ούτε στα όνειρά σας. Δηλαδή τι θέλατε πυρηνικά να τους ρίξετε;
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΒΑΛΤΕΤΣΙ. Η πρώτη μεγάλη νίκη του Κολοκοτρώνη. Η αναλογία σχετικά καλή 3.000 εμείς, 12.000 οι Τούρκοι. Αφήσανε πίσω 3.500 τουφέκια, 4 κανόνια και 18 σημαίες οι πουθενάδες.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΟΛΙΑΝΑ. Εκεί πήρε ο Νικηταράς το προσωνύμιο Τουρκοφάγος. Για την ιστορία ο Νικηταράς είχε 200 άντρες σύνολο μαζί του και οι Τούρκοι νεκρούς μόνο είχανε 300. Τα σχόλια περιττεύουν.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Εύκολη νίκη των Ελλήνων. Δυνάμεις σχεδόν ισοδύναμες.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Σφοδρή σύγκρουση σώμα με σώμα. Νίκη των υπερπολλαπλάσιων Τούρκων με 5απλάσιες απώλειες από τους 70 δικούς μας.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΑΛΑ. Μεγάλη νίκη στη Λάλα. Εκστρατευτικό σώμα Κεφαλλονιτών και άλλοι Έλληνες μετά από πολύνεκρες μάχες κερδίζουν τους Τουρκαλβανούς της ορεινής Ηλείας, οι οποίοι υποχωρούν προς την Πάτρα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΡΑΝΑΣ. Η στρατηγική ευφυΐα του Γέρου του Μοριά τσακίζει το τούρκικο ιππικό έξω από την Τρίπολη με τρομακτικές απώλειες για τους Τούρκους. Δεν ξαναξεμυτίσανε έξω από την Τρίπολη ποτέ ξανά μέχρι την άλωση της.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΕΥΒΟΙΑΣ. Τούρκικο σώμα ενίσχυσης από τον Σουλτάνο 8.000 ενόπλων συντρίβεται από τους 1.000 περίπου δικούς μας. Ο επικεφαλής Βεϋράν πασάς των Τούρκων χάνει το γιό του και από αυτό το γεγονός, αλλά και από την πανωλεθρία που υπέστη, πεθαίνει από την στεναχώρια του. Αρχηγός των δικών μας ο Ιωάννης Γκούρας.
ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ. Σημασία δεν έχει τόσο η άλωση, αλλά οι σφαγές που ακολούθησαν, πρωτόγνωρες από Έλληνες. Μιλάμε για την απόλυτη σφαγή. Το τι έγινε, δεν περιγράφεται. 400 χρόνια αναζητούσαν δικαιοσύνη. Οι περιγραφές των σφαγών από τους δικούς μας και Ευρωπαίους που βρισκόντουσαν στην Τρίπολη είναι απίστευτες.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΑ. Στην Άρτα άνιση μάχη μεταξύ λίγων ανδρών του Μάρκου Μπότσαρη και δυνάμεων του Ομέρ Βρυώνη. Νίκη των Τούρκων οπισθοχώρηση των δικών μας στο Μεσολόγγι.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ. Η πιο διάσημη νίκη του Κολοκοτρώνη. Η ιστορική νίλα του Δράμαλη. Τα περισσότερα είναι γνωστά, το μόνο που θα αναφέρω, είναι οι δυνάμεις των αντιπάλων σύμφωνα με τους ξένους ιστορικούς. 8.000 Έλληνες, 36.000 Τούρκοι με 20.000 νεκρούς!!!
ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ. Μετά την πτώση του Ναυπλίου αυτή τη φορά οι Έλληνες αφού είχαν ξεθυμάνει στην Τρίπολη, στείλανε τους Τούρκους σχετικά ήρεμα στη Μικρά Ασία.
1η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ. Μεγάλη τούρκικη στρατιά υπό τον Ομέρ Βρυώνη και τον πασά της Πάτρας με 12.000 άντρες αποτυγχάνουν να καταλάβουν το Μεσολόγγι, όπου οι δικοί μας προέβλεψαν ότι η μεγάλη επίθεση των «ξυπνητζήδων» Τούρκων θα γινότανε ανήμερα των Χριστουγέννων και με αρχηγό τον Μάρκο Μπότσαρη κερδίζουνε τη μάχη. Τρομερή η συμβολή του Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος εφοδίαζε συνέχεια την πόλη από τη θάλασσα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΚΡΑΤΑΣ. Οι Έλληνες την πέφτουν στους Τούρκους στην Ακράτα, οι οποίοι για μέρες αντιστέκονται αν και έχουν σημαντικές απώλειες, εν τέλει δε τους γλιτώνουν τούρκικα πλοία από την Πάτρα.
Συνεχίζουμε την εξιστόρηση των κυριότερων μαχών κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟΥ (ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ). Με μια καταδρομική ενέργεια 400 Σουλιώτες υπό το Μάρκο Μπότσαρη κάνουν ντου σε μεγάλο τούρκικο στρατόπεδο της περιοχής (10.000 και άνω στρατιωτών) προκαλώντας πάνω 900 απώλειες στους Τούρκους. Η μεγάλη νίκη επισκιάζεται από τον θάνατο στο πεδίο της μάχης του ήρωα Μάρκου Μπότσαρη.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ. Ο Πανουργίας πείθει τον Κίτσο Τζαβέλλα και τον Καραϊσκάκη να επιτεθούν σε τούρκικη στρατιά που κατευθυνόταν από την Λαμία στην Άμφισσα (Σάλωνα) και σε μια 9ωρη μάχη προκαλούν στην ενέδρα που στήσανε στους Τούρκους 400 απώλειες.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΙΝΟΛΑΚΑΣ. Ο Καρατάσος, οπλαρχηγός από την Β. Ελλάδα με σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό του και λόγω απουσίας του φυλακισμένου Κολοκοτρώνη, σταματάει τον άρτι αφιχθέντα Ιμπραήμ με πολλές απώλειες και οι δύο πλευρές.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΜΑΝΙΑΚΙ. Οι 300 του Παπαφλέσσα σε ανοιχτό χώρο απέναντι στους υπεράριθμους Αιγύπτιους. Μάλλον θυσία ήτανε παρά αναμέτρηση.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΑΚΟΣΑΛΕΣΙ. 150 τούρκοι κάνουν επίθεση στο ομώνυμο χωριό, το οποίο το υπερασπίζουν 7 άντρες και οι γυναίκες με ξύλα και πέτρες. Το παίρνουν χαμπάρι όμως οπλαρχηγοί από τα γύρω βουνά, οι οποίοι σπεύδουν για βοήθεια, με αποτέλεσμα να φάνε σχεδόν όλους τους Τούρκους.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΤΡΙΚΟΡΦΑ. Νέα αποτυχία απέναντι στους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ με αρκετούς νεκρούς για την ελληνική πλευρά.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ. 5.000 στρατιώτες του Ιμπραήμ κάνουν επίθεση στους Μύλους με σκοπό να ανακόψουν τον ανεφοδιασμό του Ναυπλίου. 350 Έλληνες υπό τον Μακρυγιάννη και τον Μαυρομιχάλη τους σταματάνε με απόλυτη επιτυχία.
ΜΑΧΕΣ ΒΕΡΓΑΣ – ΔΗΡΟΥ - ΠΟΛΥΑΡΑΒΟΥ. Αυτές οι τρεις μάχες γίνανε σε διάστημα λίγων ημερών και είναι οι τρεις αποτυχημένες προσπάθειες με τρομερές απώλειες (4000 Άραβες) του Ιμπραήμ να πάρει τη Μάνη.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ. Ένα μικρό νησάκι απέναντι από το Μεσολόγγι με καλά οχυρωματικά έργα και 131 άντρες άντεξε στις επιθέσεις του στρατού του Ιμπραήμ και του Κιουταχή μαζί.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ. Ένα χρόνο κράτησε η πολιορκία. Ολόκληρη η στρατιά του Κιουταχή και οι 15.000 του Ιμπραήμ. Με τον αντιπερισπασμό του Καραϊσκάκη μόνο 1.000 πολιορκούμενοι τη γλυτώσανε στην ηρωική έξοδο. Οι τούρκοι τοποθέτησαν 3.000 κομμένα κεφάλια στα τείχη του Μεσολογγίου μετά την πτώση. Χάσαμε 8.000 ανθρώπους σύνολο μαζί με τα γυναικόπαιδα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ. Η μεγάλη νίκη του Καραϊσκάκη. Σε έξι μέρες αποδεκάτισε το στρατό του Μουσταφά μπέη, ο οποίος έχασε στη μάχη αυτή τα 7/8 του στρατού του. Για απάντηση της τούρκικης εξυπνάδας με τα κομμένα κεφάλια στο Μεσολόγγι, ο Καραϊσκάκης αποδείχτηκε ευρηματικότερος. Έκανε πυραμίδα με 1.500 κεφάλια Τούρκων...
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ. Ο Κιουταχής διατάζει τον Ομέρ πασά της Εύβοιας να τελειώσει τους Σουλιώτες που γλίτωσαν από το Μεσολόγγι. Φτάνει εκεί και ο Καραϊσκάκης για ενίσχυση και το γλέντι ξεκινάει. Οι απώλειες των Τούρκων είναι σε σχέση με των Ελλήνων 40 φορές παραπάνω και η μάχη ήταν περισσότερο σαν αγώνας ποδοσφαίρου Μπαρτσελόνα – Ταταυλά...
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ. Τρομερά λάθη από τους δικούς μας. Αφήσανε μόνο του το Συνταγματάρχη Βούρβαχη, ο οποίος έπεσε μαζί με τους 500 άντρες του.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ. Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος με τη νέα τούρκικη «επιτυχία». Θα αναφέρω μόνο τους αριθμούς 4.000 πεζοί και 2.000 ιππείς ο Κιουταχής. 800 με το ζόρι τα παλικάρια του Καραϊσκάκη. Αποτέλεσμα: Τούρκοι 300 νεκροί και 500 τραυματίες, Έλληνες 3, ναι καλά διαβάσατε, 3 νεκροί και 25 τραυματίες. Ατρόμητοι Τούρκοι...
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΝΑΛΑΤΟΥ. Η μεγαλύτερη ήττα των Ελλήνων στην διάρκεια της επανάστασης. Κοντά στη Ν. Σμύρνη και μία ημέρα μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη σε συμπλοκή στο Φάληρο με το ηθικό στο ναδίρ, οι χαζοβιόληδες λόρδοι Κόχραν και Τσορτς διατάσουν γενική επίθεση κατά των δυνάμεων του Κιουταχή. Το αποτέλεσμα ήταν τραγωδία. 2.000 νεκροί Έλληνες, ανάμεσα τους επίλεκτοι οπλαρχηγοί και πλήρης πανωλεθρία του ελληνικού στρατού.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ. Μετά την απελευθέρωση αρκετών εδαφών της Ελλάδας το 1829, παίζεται η τελευταία πράξη του πολέμου. Ο τακτικός ελληνικός στρατός πια υπό τον Δ. Υψηλάντη με 2.000 άντρες κατατροπώνει στην Πέτρα Βοιωτίας στρατό 7.000 Τούρκων και έτσι κλείνουν οι μάχες με τους ΠΑΝΤΑ υπεράριθμους αντιπάλους μας, όπως ξεκίνησαν, με την συντριβή των μουσουλμανικών ορδών.
Συνεχίζουμε λοιπόν την ιστορία των ελληνοτουρκικών αναμετρήσεων.
Στο 1ο και 2ο μέρος ασχολήθηκα με τις μάχες της επανάστασης του 1821, γιατί ήταν οι περισσότερες συν το γεγονός ότι άφησα έξω πολλές μικρότερες συμπλοκές.
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1897 (Ή ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ 30 ΗΜΕΡΩΝ)
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΛΕΙΒΑΔΕΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ. Επίθεση υπό τον στρατηγό Βάσσο στο μεγάλο τούρκικο στρατώνα των Λειβαδειών. Νίκη αυθημερόν και οπισθοχώρηση των Τούρκων στα Χανιά. Οι Τούρκοι έχασαν 600 άντρες, εμείς γύρω στους 110.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΤΥΡΝΑΒΟΥ. 3 μέρες μαχών. Οι Τούρκοι με παραπάνω δυνάμεις και την 3η μέρα ο ελληνικός στρατός οπισθοχώρησε προς την Λάρισα, η οποία εκκενώθηκε.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΦΑΡΣΑΛΩΝ. Μονοήμερη μάχη. Το βράδυ οι δικοί μας αποφάσισαν νέα οπισθοχώρηση και ανασύνταξη στο Δομοκό.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΟΜΟΚΟΥ. Μονοήμερη μάχη ξανά (ο ανωτέρω πίνακας απεικονίζει την επίθεση των Τούρκων). Μετά την επίθεση των Τούρκων υπό τον Εντέμ Πασά νέα οπισθοχώρηση των δικών μας. Αξίζει να αναφέρω το γεγονός, ότι μετά την ήττα στο Δομοκό ο Συνταγματάρχης Σμολένσκης, ο οποίος ήταν ο μόνος που είχε πετύχει νίκη στο μέτωπο της Θεσσαλίας, στο Βελεστίνο, απέναντι σε μια μικρότερη μονάδα του τουρκικού στρατού, διατάχθηκε να κρατήσει τις Θερμοπύλες, αλλά πρόλαβε η ανακωχή τις εξελίξεις.
ΜΑΧΕΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Στο μέτωπο της Ηπείρου το 1897 τα πράγματα ήταν απλά. Οι ελληνικές δυνάμεις ήταν στην Άρτα με αρχηγό τον Συνταγματάρχη Μάνο και οι Τούρκοι από τα Γιάννενα μέχρι την Άρτα με περισσότερες δυνάμεις ως συνήθως. Γίνανε σκληρές μάχες, όμως καμιά πλευρά δεν κατάφερε να επιβληθεί της άλλης και μετά ήρθε η συνθηκολόγηση.
Το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν να χάσουμε ορισμένα κομμάτια στη Θεσσαλία, όμως όλοι οι Έλληνες τότε ήξεραν ότι ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ (η μέρα έρχεται).
Και η μέρα ήρθε 15 χρόνια αργότερα...
.
Α΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ. Οι ελληνικές δυνάμεις υπό τον βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνο (τότε ήταν πρίγκήπας) επιτίθενται στο Σαραντάπορο κοντά στην Ελασσόνα. Οι Τούρκοι κρατάνε καλή οχυρωματική θέση και για πρώτη φορά στην ιστορία είναι λιγότεροι αριθμητικά. Η μάχη κράτησε δύο μέρες. Εν τέλει οι Τούρκοι υποχώρησαν αφήνοντας πίσω όλο το πυροβολικό τους.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ. Στο Σαραντάπορο ένας Γερμανός στρατιωτικός είχε πει ότι θα ήταν το νεκροταφείο του ελληνικού στρατού λόγω θέσης. Τώρα πια στα Γιαννιτσά με 80.000 στρατό οι Έλληνες και 25.000 στρατό οι Τούρκοι, η μάχη ήταν περίπατος. Πανωλεθρία για τους Τούρκους. Είκοσι μέρες μετά ο ελληνικός στρατός εισέρχεται στη Θεσσαλονίκη.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΗΓΑΔΙΩΝ. Αφού απελευθερώθηκε η Πρέβεζα μετά από μια εύκολη νίκη στη Νικόπολη, ο ελληνικός στρατός έπρεπε να περιμένει να τελειώσουν οι επιχειρήσεις στη Μακεδονία προκειμένου να έλθουν αναγκαίες ενισχύσεις, καθώς το τούρκικο οχυρό στο Μπιζάνι (έξω από τα Γιάννενα) ήταν πολύ ισχυρό. Ο Εσάτ Πασάς όμως επιτίθεται στον ελληνικό στρατό στα πέντε πηγάδια κοντά στην Άρτα. Οι επιθέσεις του κρατάνε μία εβδομάδα χωρίς αποτέλεσμα όμως, έτσι και αποσύρεται.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΟΡΟΒΙΤΣ (ΑΜΥΝΤΑΙΟ). Η μοναδική ψιλοεπιτυχία των Τούρκων και αυτή κατά λάθος. Ένα μικρό απόσπασμα του ελληνικού στρατού αποκομμένο από τα υπόλοιπα, το οποίο προελαύνανε προς στη Θεσσαλονίκη, πέφτει πάνω σε μεγάλη δύναμη υποχωρούντων Τούρκων από τη Σερβία. Σκληρές μάχες. Αφήσαμε πίσω 168 νεκρούς.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΜΠΙΖΑΝΙ. Τεράστια μάχη με δυνάμεις μεγάλες και μικρή αριθμητικά υπεροχή των Ελλήνων. Οι ξένοι ιστορικοί λένε ότι ήταν η μεγαλύτερη μάχη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου συνολικά. Θρίαμβος του Αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου, μετέπειτα βασιλιά. Ακολούθησε μετά την παράδοση του Εσάτ Πασά μεγάλη παρέλαση στα Ιωάννινα. 3.000 νεκροί Τούρκοι και 9.000 αιχμάλωτοι. 300 νεκροί δικοί μας ανάμεσα τους και ο Τσικλητήρας.
Δύο σημαντικές παρατηρήσεις για την ανωτέρω περίοδο.
1η παρατήρηση. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Στοκχόλμης, Τσικλητήρας, όταν ξέσπασε ο πόλεμος ήταν 24 ετών. Του προτάθηκε η βυσματική θέση στο μάχιμο πόστο του Φρουραρχείου Αθηνών. Αυτός όμως με τρομερή εθνική συνείδηση πάει στην πρώτη γραμμή του πολέμου, όπου τελικά αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μπιζάνι προσβεβλημένος από μηνιγγίτιδα.
2η παρατήρηση. Αν ένας άνθρωπος δικαιούται στη σύγχρονη ελληνική ιστορία να αποκαλείται ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, αυτός είναι ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο πρώτος. Αρχιστράτηγος του ελληνικού στρατού στο πόλεμο. Παρών σε όλες τις μεγάλες μάχες από κοντά, όχι από κάνα μπαρ στο Παρίσι ή dj στη Στοκχόλμη. Παρεμπιπτόντως διέλυσε και τους Βούλγαρους στο Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι υπέρ της βασιλείας, είμαι υπέρ των ηρώων. Τί να κάνουμε τώρα, αν η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ οφείλεται κυρίως στον Καραΐσκάκη, τον Κολοκοτρώνη και τους υπόλοιπους μαχητές του '21.
Ο ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ οφείλεται αποκλειστικά στον βασιλιά Κωνσταντίνο και τους ήρωες του '12-'13.
Και κάτι τελευταίο. Ήταν γιος του βασιλιά Γεωργίου, που κήρυξε τον πόλεμο στους Τούρκους και όμως το πήρε πάνω του. Φανταστείτε να κάναμε πόλεμο με τους Τούρκους τότε με το Σισμίκ και αρχιστράτηγος να ήταν ο ....Γιωργάκης ή ο Κωστάκης, οι τωρινοί καρπαζοεισπράκτορες της Άγκυρας δηλαδή.
Ο γαλαζοαίματος δεν διάλεξε τα χόμπι των συναδέλφων του, ιππασία, ξιφασκία, πάρτι, δεξιώσεις. Αφού έβγαλε τη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων, ακολούθως έβγαλε και την ανωτάτη σχολή πολέμου στο Βερολίνο και είχε και είχαμε την τύχη να του διδάξει ιστορία ο ίδιος ο Παπαρηγόπουλος. Αν τον είχε διδάξει η Δραγώνα και η Ρεπούση, θα μας έβγαινε Τσίπρας...
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
ΜΑΧΕΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ. Μετά την απόβαση στη Σμύρνη ορισμένοι Τούρκοι δεν μπορούσαν να αντέξουν το θέαμα της απελευθέρωσης της Σμύρνης και επιτέθηκαν στον ελληνικό στρατό. Έτσι ακολούθησαν μάχες με τον τουρκικό στρατό, που βρισκόταν στη περιοχή, με αποτέλεσμα την 1η μέρα μόνο να έχουν οι Τούρκοι 400 απώλειες και εμείς 100. Επίσης, για να είμαστε δίκαιοι, έγιναν άγριες βαρβαρότητες από τον ελληνικό στρατό στην περιοχή της Σμύρνης.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ. Εκεί έγινε κυριολεκτικά χαμός. Όλα ξεκίνησαν από μια ενέδρα Τούρκων σε μια ελληνική περίπολο. Οι μάχες διήρκεσαν μία εβδομάδα. Θύμιζε τη Σεούλ στο πόλεμο της Κορέας. Δηλαδή, μετά την ενέδρα πήραμε το Αϊδίνι, μας το ξαναπήραν πριν την τελική επίθεση μας που τους ανάγκασε να εξαφανιστούν. Πάνω από 2.000 νεκροί σε κάθε πλευρά και τα 2/3 της πόλης μετατράπηκαν σε ερείπια.
ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΥΣΑΣ. Ο ελληνικός στρατός στα καλύτερα του, αφού πηγαίνε κορδέλα τον τούρκικο στρατό. Σε δύο ημέρες τον διώχνει από τα Μάλγαρα και τον καταποντίζει στη Φιλαδέλφεια και στο Αξάρι, όπου ο Στρατηγός Ιωάννου τα παίρνει στο κρανίο, επειδή πρώτος την πόλη την πήρε ο Πλαστήρας και οι Ευζωνοί του. Καπάκι με ταχύτητα Lionel Messi τους φτάνουμε και τους διώχνουμε απο την Πέργαμο και απο το Αδραμύτιο (απέναντι από τη Μυτιλήνη), ενώ στο Τσέντις ισοπεδώνουνε κυριολεκτικά τις δυνάμεις των Τούρκων υπό την ηγεσία του ίδιου του Κεμάλ και φτάνουμε στην Προύσα. Ο Στρατηγός Πάγκαλος (αληθινός στρατιωτικός ηγέτης που η ντροπή του εγγονού του τότε με τον αέρα και τη σημαία στα Ίμια δεν μπορεί να αμαυρώσει το όνομα του), παρακούει σαφείς εντολές του Βενιζέλου και διατάσει φούλ επίθεση. Μετά απο 16 ημέρες σκληρών μαχών παίρνουμε την Προύσα και σώνουμε και και τους Βρετανούς που ήταν εκεί εγκλωβισμένοι.
1η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Κοντά στο Εσκί Σεχίρ. Μια δυνατή αψιμαχία ήτανε που κράτησε τρεις μέρες. Οι Τούρκοι κάναν λίγο πίσω, οι πιο πολλοί αριθμητικά δικοί μας είδανε ότι δεν μπορούσαν να περάσουνε από το σημείο άμυνας του Στρατηγού Ινονού και αποσύρθηκαν στην Προύσα.
2η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Αυτή ήταν πολύ δυνατή μάχη. Μεγάλες δυνάμεις, σχεδόν ισοδύναμες, από κάθε πλευρά. Πολλές απώλειες και τραυματίες εκατέρωθεν. Μικρή ήττα των δικών μας περισσότερο, γιατί κατάλαβαν ότι θέλουν παραπάνω δυνάμεις για μια νέα επίθεση.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΣΚΗ ΣΕΧΙΡ. Το πλήρες όνομα της μάχης αυτής είναι μάχη Αφιόν Καραχισάρ - Κιουτάχειας - Εσκή Σεχίρ. Οι δύο πλευρές έριξαν πολλές δυνάμεις, άνω των 100.000. Ήταν μια υποχώρηση διαρκείας των Τούρκων που τα βρήκαν σκούρα με πολλές απώλειες και μέσα σε 13 μέρες χάσανε τη μπάλα και υπέστησαν ακόμα μία, την πιο βαριά εντός έδρας, ήττα. Ο Ινονού αντικαταστάθηκε, γιατί έχασε, ενώ από ελληνικής πλευράς ο Στρατηγός Παπούλας και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, που είχε έρθει ξανά στην εξουσία λίγους μήνες πριν, ενορχήστρωσαν την επική αυτή νίκη. Παρόλα αυτά δεν καταφέραμε το τελειωτικό χτύπημα, γιατί δεν περικυκλώθηκε ο τούρκικος στρατός και έτσι οχυρώθηκε στον ποταμό Σαγγάριο.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΓΓΑΡΙΟΥ. Οι δύο αντίπαλες πλευρές τα παίζουν όλα για όλα πια στον ποταμό Σαγγάριο, που οδηγεί στην Άγκυρα. Εμείς θέλουμε την Άγκυρα, οι Τούρκοι διατάζουν άμυνα μέχρις εσχάτων και πολεμάνε λυσσαλέα, καθώς μετά δεν υπήρχε καθόλου στρατός στην Άγκυρα. Η μάχη θεωρείται από τις σκληρότερες που έχουν γίνει ποτέ παγκοσμίως, αφού για 22 μέρες δεν υπήρξε παύση πυρός ούτε για ένα δευτερόλεπτο!!! Αφού σπάμε τις δύο πρώτες γραμμές άμυνας του Κεμάλ, φτάνουμε στην τρίτη, όπου χωρίς νερό με πορεία μέσω της Αλμυρής Ερήμου (μήνα Αύγουστο), σε μάχες που θυμίζουν τον πόλεμο της Τροίας, σώμα με σώμα δηλαδή, κερδίζουμε και τις υπεράριθμες (λόγω άμυνας σε εκείνο το σημείο) στρατιές του Κεμάλ και ενώ είμαστε μια ανάσα από την Άγκυρα ξαφνικά ...εντολή παύσης πυρός και επιστροφή στη γραμμή Αφιόν Καραχισάρ - Εσκή Σεχίρ!! Ο Κεμάλ, ο οποίος είχε τις διπλάσιες απώλειες από ότι οι Έλληνες λέει στην τουρκική εθνοσυνέλευση: "Ο Σαγγάριος παραλίγο να γίνει ο τάφος της Τουρκίας."
Ολοκληρώνουμε την εξιστόρηση των κυριότερων ελληνοτουρκικών μαχών, με τις τελευταίες μάχες της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΑΤΛΙ. Ο Κεμάλ αποφασίζει να χτυπήσει τους εξαντλημένους από τις συνεχόμενες προελάσεις Έλληνες στρατιώτες. Στέλνει αρκετές δυνάμεις να καταλάβουν τη γραμμή των Ελλήνων. Οι μάχες διαρκούν μία εβδομάδα και οι Τούρκοι αποκρούονται πολύ εύκολα από τις ελληνικές δυνάμεις και επιστρέφουν στο Σαγγάριο.
Ακολουθεί ένας χρόνος σχεδόν χωρίς εχθροπραξίες. Είναι αυτός ο χρόνος, στον οποίο υπάρχουν οι μεγάλες ευθύνες για την μετέπειτα μικρασιατική καταστροφή. Αλλά εδώ αναλύουμε τις μάχες. Το τι έφταιξε ίσως το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο, γιατί είναι τεράστιο το θέμα. Εν τάχει λίγα πράγματά για την κατανόηση της συνέχειας. Αρχηγός στρατού ορίζεται ο Χατζηανέστης, που είχε αράξει στη Σμύρνη 500 χλμ μακριά από το μέτωπο. Άλλαξαν και οι 3 αρχηγοί σωμάτων στρατού. 25.000 έμπειροι μάχιμοι στρατιώτες και αξιωματικοί γύρισαν πίσω με σκοπό να καταλάβουμε την ανυπεράσπιστη Κωνσταντινούπολη, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ, γιατί οι Άγγλοι μας απείλησαν με πόλεμο!!!! Οι Ρώσοι έδιναν σύγχρονο (τότε) άφθονο πολεμικό υλικό (κανόνια, όπλα, πυροβόλα) στον Κεμάλ, ενώ Ιταλοί και Γάλλοι προμήθευαν και αυτοί στρατιωτικό υλικό στους Τούρκους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΦΙΟΝ ΚΑΡΑΧΙΣΑΡ. Και ενώ οι δικοί μας αγρόν ηγόραζαν, οι Τούρκοι διατάζουν επίθεση και παίρνουν για πλάκα το Αφιόν Καραχισάρ, ενώ ο στρατός μας αποκόπτεται σε κομμάτια διάσπαρτα εν μέσω τούρκικης επίθεσης!!! Το δε στρατηγείο της Σμύρνης δεν ξέρει τίποτα, αν είναι δυνατόν...
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΧΑΜΟΥΡΚΟΙ - ΙΛΜΠΟΥΛΑΚ. Η ομάδα του Στρατηγού Τρικούπη βρέθηκε περικυκλωμένη στην εν λόγω τοποθεσία. Πολέμησε όμως γενναία, έχασε τους καλύτερους της αξιωματικούς και αποχώρησε αποδεκατισμένη.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΤΟΥΜΛΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ. Μια διευκρίνηση καταρχήν. Μάχη του Τουμλού Μπουνάρ λέγεται συνολικά η τούρκικη αντεπίθεση μετά το Αφιόν Καραχισάρ, οπού σε 5 μέρες τα χάσαμε όλα. Και πάλι νέα συντριβή μας και αποχώρηση δυτικότερα. Τη μάχη την έδωσε η ομάδα του Στρατηγού Φράγκου.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΛΗ ΒΕΡΑΝ. Ή καλύτερα το σφαγείο του Αλή Βεράν. Η ομάδα Τρικούπη πέφτει πάνω στο κύριο σώμα του τούρκικου στρατού με χιλιάδες πολυβόλα τάγματα ιππικού κτλ. Να μην τα πολυλογούμε. 4.500 χιλιάδες αιχμάλωτοι δικοί μας. Πολλοί στρατιώτες μας αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Ο Νικόλαος Τρικούπης γίνεται ο πρώτος Έλληνας στρατηγός που παραδίνεται. Συν τους αρκετούς νεκρούς που είχαμε στη μάχη. Ταπείνωση των αιχμαλώτων, μέχρι και Τουρκάλες τους πετάνε πέτρες ξύλα και τούβλα. Ενώ οι Τούρκοι αναζητούν ανάμεσα στους αιχμαλώτους το Μαύρο Καβαλάρη (Πλαστήρας) ή άντρες από το σύνταγμα των Ευζώνων του για να πάρουν ρεβάνς για όσα είχαν τραβήξει τρία χρόνια από αυτούς. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, η σπαρτιάτικη συμπεριφορά στο Αλή Βεράν του Σπαρτιάτη Αντισυνταγματάρχη Αθανάσιου Σακέτα, ο οποίος αρνούμενος να παραδοθεί, έκοψε με το σπαθί του ένα Τούρκο και μετά κάποιος άλλος τον πυροβόλησε (το στρατόπεδο στον Βύρωνα είναι προς τιμήν του). Επίσης πιο πριν, άλλη μια μονάδα του ελληνικού στρατού δύναμης 1.500 αντρών αποκομμένη και χωρίς πυρομαχικά, παραδόθηκε στους Τούρκους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΛΙΧΛΗ. Περισσότερο οδομαχία του Σαλιχλή πρέπει να ονομάζεται. Οι Τούρκοι, 10 πλάσιοι απο τους δικούς μας, κάνουν το ονειρό τους πραγματικότητα και πετυχαίνουν στο Σαλιχλή τον Πλαστήρα και τους Εύζωνές του. Εκεί στα καλντερίμια του Σαλιχλή παίρνουν ένα ακόμα μάθημα ελληνοτουρκικής ιστορίας. Μάθημα, το οποίο λέει ότι όσοι περισσότεροι και αν είναι αυτοί, σε μάχες σώμα με σώμα δεν έχουν καμία τύχη. Επαίσχυντη ήττα των Τούρκων πάνω στο θρίαμβό τους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΠΕΝ ΤΕΠΕ. Μονάδα της 1ης μεραρχίας, γνωστή ως απόσπασμα Λούφα, καθηλώνει για λίγο τους Τούρκους στο Μπεν Τεπε και δίνει λίγο χρόνο ακόμα στη Σμύρνη και τους κατοίκους της.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. Την τελευταία μάχη και μάλιστα την ώρα της καταστροφής, την έδωσε πάλι ο Πλαστήρας με τους Εύζωνες του στην περιοχή Σταυρός στο Τσεσμέ για να προστατεύσει την ατελείωτη φάλαγγα από την Σμύρνη των προσφύγων και των τελευταίων τμημάτων του στρατού που πηγαίναν προς τα πλοία, από τους Τούρκους που ερχόντουσαν σαν αρπακτικά της ζούγκλας οσμώμενα αίμα. Και τα καταφέρανε και σώσανε χιλιάδες Ελλήνων, χαρίζοντας στις ορδές των Τούρκων ακόμα μια, την τελευταία αναμνηστική ήττα. Έτσι για την τιμή των όπλων...[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Δεν θα αναφερθώ λόγω χώρου σε προεπαναστατικές μάχες (π.χ. στις 10 αποτυχημένες προσπάθειες της Πύλης να καταλάβει το Σούλι πριν πέσει τελικά).
Θα πω για μάχες που γίνανε είτε στην Ελλάδα είτε στη Τουρκία (1919-1922), αλλά θα παρακάμψω απλώς λίγες μάχες που γίνανε μεταξύ Φιλικών και Οθωμανών σε περιοχές της Ρουμανίας και της Μολδαβίας. Επίσης δεν θα αναφέρω ούτε τις ναυμαχίες.
Α, και κάτι τελευταίο πριν ξεκινήσω. Η αναφορά των μαχών θα είναι χρονολογική χωρίς ημερομηνίες όμως, μια και σημασία έχει το τι έγινε κυρίως και όχι το πότε.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟΥ. Οι μαχητές έδωσαν μετά από την νίκη όλους τους αιχμαλώτους Τούρκους στους Έλληνες χωριάτες, οι οποίοι τους πετάξανε όλους ζωντανούς σε γκρεμούς. Το μίσος ήταν μεγάλο, βλέπετε.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΛΑΜΑΝΑΣ. 1.000 περίπου Έλληνες εναντίον της στρατιάς του Ομέρ Βρυώνη δύναμης 9.000 αντρών. Υποχώρηση των δικών μας οπλαρχηγών πλην του Αθανάσιου Διάκου, ο οποίος έμεινε με τα παλικάρια του ως νέος Λεωνίδας με τα γνωστά αποτελέσματα (σούβλισμα κτλ).
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΧΑΝΙ ΤΗΣ ΓΡΑΒΙΑΣ. Τι να πω. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ξεφτίλα των Τούρκων όλων των εποχών.
Στο ιστορικό πανδοχείο 120 άντρες του Οδυσσέα Ανδρούτσου περικυκλωμένοι από την στρατιά του Ομέρ Βρυώνη δύναμης 9.000 ανδρών (πλην όσους έχασε στην Αλαμάνα) και τους ισοπεδώσανε με αναλογία 1 προς 75. Απώλειες 6 Έλληνες νεκροί και 330 νεκροί Τούρκοι και πάνω από 700 τραυματίες.
Λυπάμαι γείτονες, αλλά τέτοια νίκη ούτε στα όνειρά σας. Δηλαδή τι θέλατε πυρηνικά να τους ρίξετε;
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΒΑΛΤΕΤΣΙ. Η πρώτη μεγάλη νίκη του Κολοκοτρώνη. Η αναλογία σχετικά καλή 3.000 εμείς, 12.000 οι Τούρκοι. Αφήσανε πίσω 3.500 τουφέκια, 4 κανόνια και 18 σημαίες οι πουθενάδες.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΟΛΙΑΝΑ. Εκεί πήρε ο Νικηταράς το προσωνύμιο Τουρκοφάγος. Για την ιστορία ο Νικηταράς είχε 200 άντρες σύνολο μαζί του και οι Τούρκοι νεκρούς μόνο είχανε 300. Τα σχόλια περιττεύουν.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Εύκολη νίκη των Ελλήνων. Δυνάμεις σχεδόν ισοδύναμες.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Σφοδρή σύγκρουση σώμα με σώμα. Νίκη των υπερπολλαπλάσιων Τούρκων με 5απλάσιες απώλειες από τους 70 δικούς μας.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΑΛΑ. Μεγάλη νίκη στη Λάλα. Εκστρατευτικό σώμα Κεφαλλονιτών και άλλοι Έλληνες μετά από πολύνεκρες μάχες κερδίζουν τους Τουρκαλβανούς της ορεινής Ηλείας, οι οποίοι υποχωρούν προς την Πάτρα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΡΑΝΑΣ. Η στρατηγική ευφυΐα του Γέρου του Μοριά τσακίζει το τούρκικο ιππικό έξω από την Τρίπολη με τρομακτικές απώλειες για τους Τούρκους. Δεν ξαναξεμυτίσανε έξω από την Τρίπολη ποτέ ξανά μέχρι την άλωση της.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΕΥΒΟΙΑΣ. Τούρκικο σώμα ενίσχυσης από τον Σουλτάνο 8.000 ενόπλων συντρίβεται από τους 1.000 περίπου δικούς μας. Ο επικεφαλής Βεϋράν πασάς των Τούρκων χάνει το γιό του και από αυτό το γεγονός, αλλά και από την πανωλεθρία που υπέστη, πεθαίνει από την στεναχώρια του. Αρχηγός των δικών μας ο Ιωάννης Γκούρας.
ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ. Σημασία δεν έχει τόσο η άλωση, αλλά οι σφαγές που ακολούθησαν, πρωτόγνωρες από Έλληνες. Μιλάμε για την απόλυτη σφαγή. Το τι έγινε, δεν περιγράφεται. 400 χρόνια αναζητούσαν δικαιοσύνη. Οι περιγραφές των σφαγών από τους δικούς μας και Ευρωπαίους που βρισκόντουσαν στην Τρίπολη είναι απίστευτες.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΤΑ. Στην Άρτα άνιση μάχη μεταξύ λίγων ανδρών του Μάρκου Μπότσαρη και δυνάμεων του Ομέρ Βρυώνη. Νίκη των Τούρκων οπισθοχώρηση των δικών μας στο Μεσολόγγι.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ. Η πιο διάσημη νίκη του Κολοκοτρώνη. Η ιστορική νίλα του Δράμαλη. Τα περισσότερα είναι γνωστά, το μόνο που θα αναφέρω, είναι οι δυνάμεις των αντιπάλων σύμφωνα με τους ξένους ιστορικούς. 8.000 Έλληνες, 36.000 Τούρκοι με 20.000 νεκρούς!!!
ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ. Μετά την πτώση του Ναυπλίου αυτή τη φορά οι Έλληνες αφού είχαν ξεθυμάνει στην Τρίπολη, στείλανε τους Τούρκους σχετικά ήρεμα στη Μικρά Ασία.
1η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ. Μεγάλη τούρκικη στρατιά υπό τον Ομέρ Βρυώνη και τον πασά της Πάτρας με 12.000 άντρες αποτυγχάνουν να καταλάβουν το Μεσολόγγι, όπου οι δικοί μας προέβλεψαν ότι η μεγάλη επίθεση των «ξυπνητζήδων» Τούρκων θα γινότανε ανήμερα των Χριστουγέννων και με αρχηγό τον Μάρκο Μπότσαρη κερδίζουνε τη μάχη. Τρομερή η συμβολή του Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος εφοδίαζε συνέχεια την πόλη από τη θάλασσα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΚΡΑΤΑΣ. Οι Έλληνες την πέφτουν στους Τούρκους στην Ακράτα, οι οποίοι για μέρες αντιστέκονται αν και έχουν σημαντικές απώλειες, εν τέλει δε τους γλιτώνουν τούρκικα πλοία από την Πάτρα.
Συνεχίζουμε την εξιστόρηση των κυριότερων μαχών κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟΥ (ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ). Με μια καταδρομική ενέργεια 400 Σουλιώτες υπό το Μάρκο Μπότσαρη κάνουν ντου σε μεγάλο τούρκικο στρατόπεδο της περιοχής (10.000 και άνω στρατιωτών) προκαλώντας πάνω 900 απώλειες στους Τούρκους. Η μεγάλη νίκη επισκιάζεται από τον θάνατο στο πεδίο της μάχης του ήρωα Μάρκου Μπότσαρη.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ. Ο Πανουργίας πείθει τον Κίτσο Τζαβέλλα και τον Καραϊσκάκη να επιτεθούν σε τούρκικη στρατιά που κατευθυνόταν από την Λαμία στην Άμφισσα (Σάλωνα) και σε μια 9ωρη μάχη προκαλούν στην ενέδρα που στήσανε στους Τούρκους 400 απώλειες.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΙΝΟΛΑΚΑΣ. Ο Καρατάσος, οπλαρχηγός από την Β. Ελλάδα με σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό του και λόγω απουσίας του φυλακισμένου Κολοκοτρώνη, σταματάει τον άρτι αφιχθέντα Ιμπραήμ με πολλές απώλειες και οι δύο πλευρές.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΜΑΝΙΑΚΙ. Οι 300 του Παπαφλέσσα σε ανοιχτό χώρο απέναντι στους υπεράριθμους Αιγύπτιους. Μάλλον θυσία ήτανε παρά αναμέτρηση.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΑΚΟΣΑΛΕΣΙ. 150 τούρκοι κάνουν επίθεση στο ομώνυμο χωριό, το οποίο το υπερασπίζουν 7 άντρες και οι γυναίκες με ξύλα και πέτρες. Το παίρνουν χαμπάρι όμως οπλαρχηγοί από τα γύρω βουνά, οι οποίοι σπεύδουν για βοήθεια, με αποτέλεσμα να φάνε σχεδόν όλους τους Τούρκους.
ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΤΡΙΚΟΡΦΑ. Νέα αποτυχία απέναντι στους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ με αρκετούς νεκρούς για την ελληνική πλευρά.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΜΥΛΩΝ. 5.000 στρατιώτες του Ιμπραήμ κάνουν επίθεση στους Μύλους με σκοπό να ανακόψουν τον ανεφοδιασμό του Ναυπλίου. 350 Έλληνες υπό τον Μακρυγιάννη και τον Μαυρομιχάλη τους σταματάνε με απόλυτη επιτυχία.
ΜΑΧΕΣ ΒΕΡΓΑΣ – ΔΗΡΟΥ - ΠΟΛΥΑΡΑΒΟΥ. Αυτές οι τρεις μάχες γίνανε σε διάστημα λίγων ημερών και είναι οι τρεις αποτυχημένες προσπάθειες με τρομερές απώλειες (4000 Άραβες) του Ιμπραήμ να πάρει τη Μάνη.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΒΑΣ. Ένα μικρό νησάκι απέναντι από το Μεσολόγγι με καλά οχυρωματικά έργα και 131 άντρες άντεξε στις επιθέσεις του στρατού του Ιμπραήμ και του Κιουταχή μαζί.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ. Ένα χρόνο κράτησε η πολιορκία. Ολόκληρη η στρατιά του Κιουταχή και οι 15.000 του Ιμπραήμ. Με τον αντιπερισπασμό του Καραϊσκάκη μόνο 1.000 πολιορκούμενοι τη γλυτώσανε στην ηρωική έξοδο. Οι τούρκοι τοποθέτησαν 3.000 κομμένα κεφάλια στα τείχη του Μεσολογγίου μετά την πτώση. Χάσαμε 8.000 ανθρώπους σύνολο μαζί με τα γυναικόπαιδα.
ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ. Η μεγάλη νίκη του Καραϊσκάκη. Σε έξι μέρες αποδεκάτισε το στρατό του Μουσταφά μπέη, ο οποίος έχασε στη μάχη αυτή τα 7/8 του στρατού του. Για απάντηση της τούρκικης εξυπνάδας με τα κομμένα κεφάλια στο Μεσολόγγι, ο Καραϊσκάκης αποδείχτηκε ευρηματικότερος. Έκανε πυραμίδα με 1.500 κεφάλια Τούρκων...
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ. Ο Κιουταχής διατάζει τον Ομέρ πασά της Εύβοιας να τελειώσει τους Σουλιώτες που γλίτωσαν από το Μεσολόγγι. Φτάνει εκεί και ο Καραϊσκάκης για ενίσχυση και το γλέντι ξεκινάει. Οι απώλειες των Τούρκων είναι σε σχέση με των Ελλήνων 40 φορές παραπάνω και η μάχη ήταν περισσότερο σαν αγώνας ποδοσφαίρου Μπαρτσελόνα – Ταταυλά...
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ. Τρομερά λάθη από τους δικούς μας. Αφήσανε μόνο του το Συνταγματάρχη Βούρβαχη, ο οποίος έπεσε μαζί με τους 500 άντρες του.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ. Εδώ γελάει ο κάθε πικραμένος με τη νέα τούρκικη «επιτυχία». Θα αναφέρω μόνο τους αριθμούς 4.000 πεζοί και 2.000 ιππείς ο Κιουταχής. 800 με το ζόρι τα παλικάρια του Καραϊσκάκη. Αποτέλεσμα: Τούρκοι 300 νεκροί και 500 τραυματίες, Έλληνες 3, ναι καλά διαβάσατε, 3 νεκροί και 25 τραυματίες. Ατρόμητοι Τούρκοι...
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΝΑΛΑΤΟΥ. Η μεγαλύτερη ήττα των Ελλήνων στην διάρκεια της επανάστασης. Κοντά στη Ν. Σμύρνη και μία ημέρα μετά τον θάνατο του Καραϊσκάκη σε συμπλοκή στο Φάληρο με το ηθικό στο ναδίρ, οι χαζοβιόληδες λόρδοι Κόχραν και Τσορτς διατάσουν γενική επίθεση κατά των δυνάμεων του Κιουταχή. Το αποτέλεσμα ήταν τραγωδία. 2.000 νεκροί Έλληνες, ανάμεσα τους επίλεκτοι οπλαρχηγοί και πλήρης πανωλεθρία του ελληνικού στρατού.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ. Μετά την απελευθέρωση αρκετών εδαφών της Ελλάδας το 1829, παίζεται η τελευταία πράξη του πολέμου. Ο τακτικός ελληνικός στρατός πια υπό τον Δ. Υψηλάντη με 2.000 άντρες κατατροπώνει στην Πέτρα Βοιωτίας στρατό 7.000 Τούρκων και έτσι κλείνουν οι μάχες με τους ΠΑΝΤΑ υπεράριθμους αντιπάλους μας, όπως ξεκίνησαν, με την συντριβή των μουσουλμανικών ορδών.
Συνεχίζουμε λοιπόν την ιστορία των ελληνοτουρκικών αναμετρήσεων.
Στο 1ο και 2ο μέρος ασχολήθηκα με τις μάχες της επανάστασης του 1821, γιατί ήταν οι περισσότερες συν το γεγονός ότι άφησα έξω πολλές μικρότερες συμπλοκές.
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ 1897 (Ή ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ 30 ΗΜΕΡΩΝ)
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΛΕΙΒΑΔΕΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ. Επίθεση υπό τον στρατηγό Βάσσο στο μεγάλο τούρκικο στρατώνα των Λειβαδειών. Νίκη αυθημερόν και οπισθοχώρηση των Τούρκων στα Χανιά. Οι Τούρκοι έχασαν 600 άντρες, εμείς γύρω στους 110.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΤΥΡΝΑΒΟΥ. 3 μέρες μαχών. Οι Τούρκοι με παραπάνω δυνάμεις και την 3η μέρα ο ελληνικός στρατός οπισθοχώρησε προς την Λάρισα, η οποία εκκενώθηκε.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΦΑΡΣΑΛΩΝ. Μονοήμερη μάχη. Το βράδυ οι δικοί μας αποφάσισαν νέα οπισθοχώρηση και ανασύνταξη στο Δομοκό.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΟΜΟΚΟΥ. Μονοήμερη μάχη ξανά (ο ανωτέρω πίνακας απεικονίζει την επίθεση των Τούρκων). Μετά την επίθεση των Τούρκων υπό τον Εντέμ Πασά νέα οπισθοχώρηση των δικών μας. Αξίζει να αναφέρω το γεγονός, ότι μετά την ήττα στο Δομοκό ο Συνταγματάρχης Σμολένσκης, ο οποίος ήταν ο μόνος που είχε πετύχει νίκη στο μέτωπο της Θεσσαλίας, στο Βελεστίνο, απέναντι σε μια μικρότερη μονάδα του τουρκικού στρατού, διατάχθηκε να κρατήσει τις Θερμοπύλες, αλλά πρόλαβε η ανακωχή τις εξελίξεις.
ΜΑΧΕΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. Στο μέτωπο της Ηπείρου το 1897 τα πράγματα ήταν απλά. Οι ελληνικές δυνάμεις ήταν στην Άρτα με αρχηγό τον Συνταγματάρχη Μάνο και οι Τούρκοι από τα Γιάννενα μέχρι την Άρτα με περισσότερες δυνάμεις ως συνήθως. Γίνανε σκληρές μάχες, όμως καμιά πλευρά δεν κατάφερε να επιβληθεί της άλλης και μετά ήρθε η συνθηκολόγηση.
Το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν να χάσουμε ορισμένα κομμάτια στη Θεσσαλία, όμως όλοι οι Έλληνες τότε ήξεραν ότι ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ (η μέρα έρχεται).
Και η μέρα ήρθε 15 χρόνια αργότερα...
.
Α΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΥ. Οι ελληνικές δυνάμεις υπό τον βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνο (τότε ήταν πρίγκήπας) επιτίθενται στο Σαραντάπορο κοντά στην Ελασσόνα. Οι Τούρκοι κρατάνε καλή οχυρωματική θέση και για πρώτη φορά στην ιστορία είναι λιγότεροι αριθμητικά. Η μάχη κράτησε δύο μέρες. Εν τέλει οι Τούρκοι υποχώρησαν αφήνοντας πίσω όλο το πυροβολικό τους.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ. Στο Σαραντάπορο ένας Γερμανός στρατιωτικός είχε πει ότι θα ήταν το νεκροταφείο του ελληνικού στρατού λόγω θέσης. Τώρα πια στα Γιαννιτσά με 80.000 στρατό οι Έλληνες και 25.000 στρατό οι Τούρκοι, η μάχη ήταν περίπατος. Πανωλεθρία για τους Τούρκους. Είκοσι μέρες μετά ο ελληνικός στρατός εισέρχεται στη Θεσσαλονίκη.
ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΗΓΑΔΙΩΝ. Αφού απελευθερώθηκε η Πρέβεζα μετά από μια εύκολη νίκη στη Νικόπολη, ο ελληνικός στρατός έπρεπε να περιμένει να τελειώσουν οι επιχειρήσεις στη Μακεδονία προκειμένου να έλθουν αναγκαίες ενισχύσεις, καθώς το τούρκικο οχυρό στο Μπιζάνι (έξω από τα Γιάννενα) ήταν πολύ ισχυρό. Ο Εσάτ Πασάς όμως επιτίθεται στον ελληνικό στρατό στα πέντε πηγάδια κοντά στην Άρτα. Οι επιθέσεις του κρατάνε μία εβδομάδα χωρίς αποτέλεσμα όμως, έτσι και αποσύρεται.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΟΡΟΒΙΤΣ (ΑΜΥΝΤΑΙΟ). Η μοναδική ψιλοεπιτυχία των Τούρκων και αυτή κατά λάθος. Ένα μικρό απόσπασμα του ελληνικού στρατού αποκομμένο από τα υπόλοιπα, το οποίο προελαύνανε προς στη Θεσσαλονίκη, πέφτει πάνω σε μεγάλη δύναμη υποχωρούντων Τούρκων από τη Σερβία. Σκληρές μάχες. Αφήσαμε πίσω 168 νεκρούς.
ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΜΠΙΖΑΝΙ. Τεράστια μάχη με δυνάμεις μεγάλες και μικρή αριθμητικά υπεροχή των Ελλήνων. Οι ξένοι ιστορικοί λένε ότι ήταν η μεγαλύτερη μάχη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου συνολικά. Θρίαμβος του Αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου, μετέπειτα βασιλιά. Ακολούθησε μετά την παράδοση του Εσάτ Πασά μεγάλη παρέλαση στα Ιωάννινα. 3.000 νεκροί Τούρκοι και 9.000 αιχμάλωτοι. 300 νεκροί δικοί μας ανάμεσα τους και ο Τσικλητήρας.
Δύο σημαντικές παρατηρήσεις για την ανωτέρω περίοδο.
1η παρατήρηση. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Στοκχόλμης, Τσικλητήρας, όταν ξέσπασε ο πόλεμος ήταν 24 ετών. Του προτάθηκε η βυσματική θέση στο μάχιμο πόστο του Φρουραρχείου Αθηνών. Αυτός όμως με τρομερή εθνική συνείδηση πάει στην πρώτη γραμμή του πολέμου, όπου τελικά αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μπιζάνι προσβεβλημένος από μηνιγγίτιδα.
2η παρατήρηση. Αν ένας άνθρωπος δικαιούται στη σύγχρονη ελληνική ιστορία να αποκαλείται ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, αυτός είναι ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο πρώτος. Αρχιστράτηγος του ελληνικού στρατού στο πόλεμο. Παρών σε όλες τις μεγάλες μάχες από κοντά, όχι από κάνα μπαρ στο Παρίσι ή dj στη Στοκχόλμη. Παρεμπιπτόντως διέλυσε και τους Βούλγαρους στο Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι υπέρ της βασιλείας, είμαι υπέρ των ηρώων. Τί να κάνουμε τώρα, αν η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ οφείλεται κυρίως στον Καραΐσκάκη, τον Κολοκοτρώνη και τους υπόλοιπους μαχητές του '21.
Ο ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ οφείλεται αποκλειστικά στον βασιλιά Κωνσταντίνο και τους ήρωες του '12-'13.
Και κάτι τελευταίο. Ήταν γιος του βασιλιά Γεωργίου, που κήρυξε τον πόλεμο στους Τούρκους και όμως το πήρε πάνω του. Φανταστείτε να κάναμε πόλεμο με τους Τούρκους τότε με το Σισμίκ και αρχιστράτηγος να ήταν ο ....Γιωργάκης ή ο Κωστάκης, οι τωρινοί καρπαζοεισπράκτορες της Άγκυρας δηλαδή.
Ο γαλαζοαίματος δεν διάλεξε τα χόμπι των συναδέλφων του, ιππασία, ξιφασκία, πάρτι, δεξιώσεις. Αφού έβγαλε τη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων, ακολούθως έβγαλε και την ανωτάτη σχολή πολέμου στο Βερολίνο και είχε και είχαμε την τύχη να του διδάξει ιστορία ο ίδιος ο Παπαρηγόπουλος. Αν τον είχε διδάξει η Δραγώνα και η Ρεπούση, θα μας έβγαινε Τσίπρας...
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
ΜΑΧΕΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ. Μετά την απόβαση στη Σμύρνη ορισμένοι Τούρκοι δεν μπορούσαν να αντέξουν το θέαμα της απελευθέρωσης της Σμύρνης και επιτέθηκαν στον ελληνικό στρατό. Έτσι ακολούθησαν μάχες με τον τουρκικό στρατό, που βρισκόταν στη περιοχή, με αποτέλεσμα την 1η μέρα μόνο να έχουν οι Τούρκοι 400 απώλειες και εμείς 100. Επίσης, για να είμαστε δίκαιοι, έγιναν άγριες βαρβαρότητες από τον ελληνικό στρατό στην περιοχή της Σμύρνης.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ. Εκεί έγινε κυριολεκτικά χαμός. Όλα ξεκίνησαν από μια ενέδρα Τούρκων σε μια ελληνική περίπολο. Οι μάχες διήρκεσαν μία εβδομάδα. Θύμιζε τη Σεούλ στο πόλεμο της Κορέας. Δηλαδή, μετά την ενέδρα πήραμε το Αϊδίνι, μας το ξαναπήραν πριν την τελική επίθεση μας που τους ανάγκασε να εξαφανιστούν. Πάνω από 2.000 νεκροί σε κάθε πλευρά και τα 2/3 της πόλης μετατράπηκαν σε ερείπια.
ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΥΣΑΣ. Ο ελληνικός στρατός στα καλύτερα του, αφού πηγαίνε κορδέλα τον τούρκικο στρατό. Σε δύο ημέρες τον διώχνει από τα Μάλγαρα και τον καταποντίζει στη Φιλαδέλφεια και στο Αξάρι, όπου ο Στρατηγός Ιωάννου τα παίρνει στο κρανίο, επειδή πρώτος την πόλη την πήρε ο Πλαστήρας και οι Ευζωνοί του. Καπάκι με ταχύτητα Lionel Messi τους φτάνουμε και τους διώχνουμε απο την Πέργαμο και απο το Αδραμύτιο (απέναντι από τη Μυτιλήνη), ενώ στο Τσέντις ισοπεδώνουνε κυριολεκτικά τις δυνάμεις των Τούρκων υπό την ηγεσία του ίδιου του Κεμάλ και φτάνουμε στην Προύσα. Ο Στρατηγός Πάγκαλος (αληθινός στρατιωτικός ηγέτης που η ντροπή του εγγονού του τότε με τον αέρα και τη σημαία στα Ίμια δεν μπορεί να αμαυρώσει το όνομα του), παρακούει σαφείς εντολές του Βενιζέλου και διατάσει φούλ επίθεση. Μετά απο 16 ημέρες σκληρών μαχών παίρνουμε την Προύσα και σώνουμε και και τους Βρετανούς που ήταν εκεί εγκλωβισμένοι.
1η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Κοντά στο Εσκί Σεχίρ. Μια δυνατή αψιμαχία ήτανε που κράτησε τρεις μέρες. Οι Τούρκοι κάναν λίγο πίσω, οι πιο πολλοί αριθμητικά δικοί μας είδανε ότι δεν μπορούσαν να περάσουνε από το σημείο άμυνας του Στρατηγού Ινονού και αποσύρθηκαν στην Προύσα.
2η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Αυτή ήταν πολύ δυνατή μάχη. Μεγάλες δυνάμεις, σχεδόν ισοδύναμες, από κάθε πλευρά. Πολλές απώλειες και τραυματίες εκατέρωθεν. Μικρή ήττα των δικών μας περισσότερο, γιατί κατάλαβαν ότι θέλουν παραπάνω δυνάμεις για μια νέα επίθεση.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΣΚΗ ΣΕΧΙΡ. Το πλήρες όνομα της μάχης αυτής είναι μάχη Αφιόν Καραχισάρ - Κιουτάχειας - Εσκή Σεχίρ. Οι δύο πλευρές έριξαν πολλές δυνάμεις, άνω των 100.000. Ήταν μια υποχώρηση διαρκείας των Τούρκων που τα βρήκαν σκούρα με πολλές απώλειες και μέσα σε 13 μέρες χάσανε τη μπάλα και υπέστησαν ακόμα μία, την πιο βαριά εντός έδρας, ήττα. Ο Ινονού αντικαταστάθηκε, γιατί έχασε, ενώ από ελληνικής πλευράς ο Στρατηγός Παπούλας και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, που είχε έρθει ξανά στην εξουσία λίγους μήνες πριν, ενορχήστρωσαν την επική αυτή νίκη. Παρόλα αυτά δεν καταφέραμε το τελειωτικό χτύπημα, γιατί δεν περικυκλώθηκε ο τούρκικος στρατός και έτσι οχυρώθηκε στον ποταμό Σαγγάριο.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΓΓΑΡΙΟΥ. Οι δύο αντίπαλες πλευρές τα παίζουν όλα για όλα πια στον ποταμό Σαγγάριο, που οδηγεί στην Άγκυρα. Εμείς θέλουμε την Άγκυρα, οι Τούρκοι διατάζουν άμυνα μέχρις εσχάτων και πολεμάνε λυσσαλέα, καθώς μετά δεν υπήρχε καθόλου στρατός στην Άγκυρα. Η μάχη θεωρείται από τις σκληρότερες που έχουν γίνει ποτέ παγκοσμίως, αφού για 22 μέρες δεν υπήρξε παύση πυρός ούτε για ένα δευτερόλεπτο!!! Αφού σπάμε τις δύο πρώτες γραμμές άμυνας του Κεμάλ, φτάνουμε στην τρίτη, όπου χωρίς νερό με πορεία μέσω της Αλμυρής Ερήμου (μήνα Αύγουστο), σε μάχες που θυμίζουν τον πόλεμο της Τροίας, σώμα με σώμα δηλαδή, κερδίζουμε και τις υπεράριθμες (λόγω άμυνας σε εκείνο το σημείο) στρατιές του Κεμάλ και ενώ είμαστε μια ανάσα από την Άγκυρα ξαφνικά ...εντολή παύσης πυρός και επιστροφή στη γραμμή Αφιόν Καραχισάρ - Εσκή Σεχίρ!! Ο Κεμάλ, ο οποίος είχε τις διπλάσιες απώλειες από ότι οι Έλληνες λέει στην τουρκική εθνοσυνέλευση: "Ο Σαγγάριος παραλίγο να γίνει ο τάφος της Τουρκίας."
Ολοκληρώνουμε την εξιστόρηση των κυριότερων ελληνοτουρκικών μαχών, με τις τελευταίες μάχες της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΑΤΛΙ. Ο Κεμάλ αποφασίζει να χτυπήσει τους εξαντλημένους από τις συνεχόμενες προελάσεις Έλληνες στρατιώτες. Στέλνει αρκετές δυνάμεις να καταλάβουν τη γραμμή των Ελλήνων. Οι μάχες διαρκούν μία εβδομάδα και οι Τούρκοι αποκρούονται πολύ εύκολα από τις ελληνικές δυνάμεις και επιστρέφουν στο Σαγγάριο.
Ακολουθεί ένας χρόνος σχεδόν χωρίς εχθροπραξίες. Είναι αυτός ο χρόνος, στον οποίο υπάρχουν οι μεγάλες ευθύνες για την μετέπειτα μικρασιατική καταστροφή. Αλλά εδώ αναλύουμε τις μάχες. Το τι έφταιξε ίσως το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο, γιατί είναι τεράστιο το θέμα. Εν τάχει λίγα πράγματά για την κατανόηση της συνέχειας. Αρχηγός στρατού ορίζεται ο Χατζηανέστης, που είχε αράξει στη Σμύρνη 500 χλμ μακριά από το μέτωπο. Άλλαξαν και οι 3 αρχηγοί σωμάτων στρατού. 25.000 έμπειροι μάχιμοι στρατιώτες και αξιωματικοί γύρισαν πίσω με σκοπό να καταλάβουμε την ανυπεράσπιστη Κωνσταντινούπολη, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ, γιατί οι Άγγλοι μας απείλησαν με πόλεμο!!!! Οι Ρώσοι έδιναν σύγχρονο (τότε) άφθονο πολεμικό υλικό (κανόνια, όπλα, πυροβόλα) στον Κεμάλ, ενώ Ιταλοί και Γάλλοι προμήθευαν και αυτοί στρατιωτικό υλικό στους Τούρκους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΦΙΟΝ ΚΑΡΑΧΙΣΑΡ. Και ενώ οι δικοί μας αγρόν ηγόραζαν, οι Τούρκοι διατάζουν επίθεση και παίρνουν για πλάκα το Αφιόν Καραχισάρ, ενώ ο στρατός μας αποκόπτεται σε κομμάτια διάσπαρτα εν μέσω τούρκικης επίθεσης!!! Το δε στρατηγείο της Σμύρνης δεν ξέρει τίποτα, αν είναι δυνατόν...
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΧΑΜΟΥΡΚΟΙ - ΙΛΜΠΟΥΛΑΚ. Η ομάδα του Στρατηγού Τρικούπη βρέθηκε περικυκλωμένη στην εν λόγω τοποθεσία. Πολέμησε όμως γενναία, έχασε τους καλύτερους της αξιωματικούς και αποχώρησε αποδεκατισμένη.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΤΟΥΜΛΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ. Μια διευκρίνηση καταρχήν. Μάχη του Τουμλού Μπουνάρ λέγεται συνολικά η τούρκικη αντεπίθεση μετά το Αφιόν Καραχισάρ, οπού σε 5 μέρες τα χάσαμε όλα. Και πάλι νέα συντριβή μας και αποχώρηση δυτικότερα. Τη μάχη την έδωσε η ομάδα του Στρατηγού Φράγκου.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΛΗ ΒΕΡΑΝ. Ή καλύτερα το σφαγείο του Αλή Βεράν. Η ομάδα Τρικούπη πέφτει πάνω στο κύριο σώμα του τούρκικου στρατού με χιλιάδες πολυβόλα τάγματα ιππικού κτλ. Να μην τα πολυλογούμε. 4.500 χιλιάδες αιχμάλωτοι δικοί μας. Πολλοί στρατιώτες μας αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Ο Νικόλαος Τρικούπης γίνεται ο πρώτος Έλληνας στρατηγός που παραδίνεται. Συν τους αρκετούς νεκρούς που είχαμε στη μάχη. Ταπείνωση των αιχμαλώτων, μέχρι και Τουρκάλες τους πετάνε πέτρες ξύλα και τούβλα. Ενώ οι Τούρκοι αναζητούν ανάμεσα στους αιχμαλώτους το Μαύρο Καβαλάρη (Πλαστήρας) ή άντρες από το σύνταγμα των Ευζώνων του για να πάρουν ρεβάνς για όσα είχαν τραβήξει τρία χρόνια από αυτούς. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, η σπαρτιάτικη συμπεριφορά στο Αλή Βεράν του Σπαρτιάτη Αντισυνταγματάρχη Αθανάσιου Σακέτα, ο οποίος αρνούμενος να παραδοθεί, έκοψε με το σπαθί του ένα Τούρκο και μετά κάποιος άλλος τον πυροβόλησε (το στρατόπεδο στον Βύρωνα είναι προς τιμήν του). Επίσης πιο πριν, άλλη μια μονάδα του ελληνικού στρατού δύναμης 1.500 αντρών αποκομμένη και χωρίς πυρομαχικά, παραδόθηκε στους Τούρκους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΛΙΧΛΗ. Περισσότερο οδομαχία του Σαλιχλή πρέπει να ονομάζεται. Οι Τούρκοι, 10 πλάσιοι απο τους δικούς μας, κάνουν το ονειρό τους πραγματικότητα και πετυχαίνουν στο Σαλιχλή τον Πλαστήρα και τους Εύζωνές του. Εκεί στα καλντερίμια του Σαλιχλή παίρνουν ένα ακόμα μάθημα ελληνοτουρκικής ιστορίας. Μάθημα, το οποίο λέει ότι όσοι περισσότεροι και αν είναι αυτοί, σε μάχες σώμα με σώμα δεν έχουν καμία τύχη. Επαίσχυντη ήττα των Τούρκων πάνω στο θρίαμβό τους.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΠΕΝ ΤΕΠΕ. Μονάδα της 1ης μεραρχίας, γνωστή ως απόσπασμα Λούφα, καθηλώνει για λίγο τους Τούρκους στο Μπεν Τεπε και δίνει λίγο χρόνο ακόμα στη Σμύρνη και τους κατοίκους της.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. Την τελευταία μάχη και μάλιστα την ώρα της καταστροφής, την έδωσε πάλι ο Πλαστήρας με τους Εύζωνες του στην περιοχή Σταυρός στο Τσεσμέ για να προστατεύσει την ατελείωτη φάλαγγα από την Σμύρνη των προσφύγων και των τελευταίων τμημάτων του στρατού που πηγαίναν προς τα πλοία, από τους Τούρκους που ερχόντουσαν σαν αρπακτικά της ζούγκλας οσμώμενα αίμα. Και τα καταφέρανε και σώσανε χιλιάδες Ελλήνων, χαρίζοντας στις ορδές των Τούρκων ακόμα μια, την τελευταία αναμνηστική ήττα. Έτσι για την τιμή των όπλων...[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
kaveiros
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης